Бимон то ашки поки ман,
Ба руйи синаи гармат,намози шом бугзорад.
Биё то кудаки рахгарди ишки ман,
Даруни мактаби пурнозу мехри ту,
Биё ки дар салуни бечулуси ту,
Зи гамхо гом бугзорад.
Дар ин лавхе, ки номи ту агар нест,
Ба сархатташ ичозат пурсад аз Яздон,
Мусаммо бо гаму дардаш,
Ва он гах ном бугзорад.
Дар ин кошонае, ки сокиту ях аст,
Ба боди гарм бо як шаст,
Хати пайгом бугзорад.
Худоё, харчй мегуям миёни мастиву нимхушёри аст,
Дар ин холе, ки харбу зарби мехру ишку дасти бевафогихост,
Бимон, ки килки мехри ман,
Ба руйи дафтари чашмат,
Нигохи вом бугзорад.
Бимон то ашки поки ман,
Ба руйи синаи гармат,
Намози субхи содик то гуруби шом бугзорад.
Пайи панҷаи пайғамбар
-
Пас аз як танаффуси дароз ниҳоят сари ин пешнавис нишастам ва ба гумонам,
онро ба поён расондам дар ин субҳи аҳуроӣ! Дигар моли ман нест, моли
шумост. Хуб ...
4 года назад
Комментариев нет:
Отправить комментарий