Дарди танхои

Намехохам ба пойи ман биафтй, зори бинмои.
Намехохам зи бахри ман, ба калбат дард афзои.

Хар он чй буду хам бигзашт, умеду ноумедихо,
Ва танхо ёд мемонад дар ин дунёи овои.

Агар аз хамдигар дурем, биё бо боли ёди худ,
Кушоем аз гами хичрон, пару боли ахурои.

Биё, дар ёд лоаккал, бибусам кунчи лабхоят,
Агар дар асл огушат, барои ман набикшои.

Зихи, хичрони беанчом, аз ишки ту насибам шуд,
Чй хуш бо ёди ту будан, ба дарду бесару пои.

Чу теги бевафогият дарида барзахи дилро,
Ба хар як катраи хунам, бишуй ин чашми харчои.

Рахо кун аз худам худро, зи аклам берунам месоз.
Ки то нашносам аз имруз, ифои кори фардои.

Бароят чун гуле руйида будам, пас аз ин чоно,

Намеруям, намегуям, дигар ин дарди танхои.