Туро руйи дар ашкам шинонадам эй гули ман,
Ки то бо завраки дардам шино созй.
Чахон бинию аз он лутфу нозу шевахоят,
Диламро як даме холй зи гам созй.
Намедонй, ки хуручи сактаи дил,
Маро рузе аз ин дунё барад, андеша хурдй?
Ту эй мори дилам, бо захри ширин,
Задй бар ман валекин хеш мурдй.
Бале, ин калби пурдардам намирад,
Пас аз маргам ба чоям зист дорад.
Ба хар чо хоки поят монда он чо,
Хазорон ашк резад, сачда орад.
Хамон як алвидоъи гуфтаи ту,
Ба фикрам марги ишки мо набошад.
Биё харду бихонем як чаноза,
Ки то баъди мурданаш зери по набошад.
Биё хар ду сари кабраш нишинем.
Бирезем ашкхои хасрату дард.
Биё огуш бикшоем аз нав,
Бубин кисмат барои мо чихо кард.
Пайи панҷаи пайғамбар
-
Пас аз як танаффуси дароз ниҳоят сари ин пешнавис нишастам ва ба гумонам,
онро ба поён расондам дар ин субҳи аҳуроӣ! Дигар моли ман нест, моли
шумост. Хуб ...
4 года назад
Комментариев нет:
Отправить комментарий