Ин чузвдони ман, ки ба дастам хамеша хаст,
Пур аз хисоби зиндагиям тули умри хеш.
Хам аз хисоби бусаву заркокулони ёр,
Хам аз хиёнати ёру, хам аз у лутфи беш.
Ин чузвдони ман, ки ба дастам хамеша хаст,
Пур аз хисоби хамрахии хамшабии мост.
Хам рузхои зи хам дурии ёри азизи ман,
Хамсина синаву хам аз он лаб-лабии мост.
Ман холи лабат бо лаби худ мешумурдамаш,
Пайхас накардаи, ки лабам калкулатор аст.
Ман аз харорати синаи ту чун дарачафахм,
Санчидаам, ки сабташ даруни чузвдонам хаст.
Ин чузвдони ман, ки ба дастам хамеша хаст,
Пур аз сафои гармии огуши ту пур аст.
Аз даст ниходанаш харгиз нахохамаш,
Бо ёди хамогушии ту пур аз дур аст.
Пайи панҷаи пайғамбар
-
Пас аз як танаффуси дароз ниҳоят сари ин пешнавис нишастам ва ба гумонам,
онро ба поён расондам дар ин субҳи аҳуроӣ! Дигар моли ман нест, моли
шумост. Хуб ...
4 года назад
Комментариев нет:
Отправить комментарий