Рафтанат сад ғуссае.

Навда бо фармони тӯфон,
Рӯйи гул шаппотӣ мезад,
Чашми ман бо амри ёдат,
Дар ожангҳои гунаам.
Ҷӯяи андӯҳ месохт.
Дар мазори синаи ман ғуссаҳоят,
Қалбро чун фӯлоди нарм,
Мегудохт.

Буданат як қиссае буд,
Рафтанат сад ғуссае.
Хотири ҷамъам парешон,
Ҳисса, ҳисса, ҳиссае.
Дар лабонат як замоне,
Боғбонӣ кард лабҳоям ба меҳр,
Ёсуманҳо, настаранҳо, содагулҳои умед,
Кишта буд.
Моҳ он дам вақти бӯсобӯси мо,
Дар сари мо шишта буд.

Марзҳои синаатро бо шурур,
Бӯсаҳои саркашам бишкаста буд.
Дар набарди тан ба тан,
Ишқ ғолиб буду мову ту валек,
Бехабар аз бозиҳои сарнавишт.
Бехабар, ки қисмати мо он замон,
Шодиҳоро аз пайи андӯҳҳо пайваста буд.

Баъди чандин солҳо
Боз…
Навда бо фармони тӯфон,
Рӯйи гул шаппотӣ мезад.

19 мой, соли 2010, соати 16:01