Қудрати оғӯши зан

Ман аз хуршед метарсам ,
Ки рӯзе сард хоҳад шуд,
Ман аз кӯҳсор метарсам,
Ки рӯзе гард хоҳад шуд.
Ман аз эҳсоси гарми ишқ метарсам,
Ки аз девонагию мастиву шӯрӣ
Ва рӯзе зан зи дасти ишқу тақдираш,
Ахиран мард хоҳад шуд.

Худоё!
Худоӣ мекунад дар мо ҳузури ишқ бо дардаш
Ба вақти гармии оғӯш,
Аҷаб лағзидани лабҳо,
Ва лаззат бурдани шабҳо,
Аз садои ду лаби ҳангоми бӯсобӯс.
Чу шаб девона хоҳад шуд зи ғарқи ишқ варзидан,
Ки рӯяш субҳидам аз девонагӣ испед хоҳад гашт.
Ту ҳам девонагӣ кун дар мани девонаат эй ҷон,

Ман аз хушкидани сарчашмаҳои ашк метарсам,
Ки рӯзе кӯр хоҳад буд.
Бидон оғӯши зан сарманшаъи илҳоми ҳар дард аст,
Агар ин дард дар дунё намебуд,
Бидон дунё бидуни дард метаркид.
Бидуни дарди ширин шӯр хоҳад буд.

29 оврили баҳорандудаи соли 2010, Хуҷанд, соати 13:48

Нӯшбоде

Агар мирам дар оғӯши ту мирам.
Чунончӣ дар лаби нӯши ту мирам.
Мисоли мӯйи афтода сари китф,
Ба ғамҳо дар баногӯши ту мирам.

Ба сони панҷаҳои нури хуршед,
Хазида то ба умқи ғунчаҳоят,
Ба рӯйи ҷонамози сабзаи гул.
Дар он лабҳои хомӯши ту мирам.

Агар Мавлои Рӯмӣ аз пайи Шамс,
Ба рӯйи ин ҷаҳон батлон кашидаст,
Барои хотири як хандаи ту,
Ҳамаро, ҷуз фаромӯши ту мирам.

Кунам шабгун ҷаҳонро ҳамчу мӯят.
Надорам тоқати рӯзи дурӯғин,
Тамоми шаб бипечам дар тани ту,
Азизо, масту мадҳуши ту мирам.

Нимаи моҳи оврили соли 2010, Хуҷанд, соати 13:50

Хуни офтоб

Ҳама офоқ он шаб чун мани хом,
Бишӯста рӯйи худ бо сад ҳарорат.
Ба зери шаршари мӯят ва он гаҳ,
Биёмад торикии шаб башорат.

Ман имшаб бо Хуҷанди дилнишинам,
Туро дар бистари себарга дидам.
Ҳароратҳои гарми синаи ту,
Зи таппишҳои қалби ту шанидам.

Ба зулфат баргаи себаргаеро,
Нишондам дар лабиданҳои имшаб.
Зи оғӯшат парешу масту махмур,
Чашидам бо шабиданҳои имшаб.

Ва аммо хуб донистам ҳамон шаб,
Ки васли мо дигар бо ҳам наёяд.
Ва ин қасре, ки рӯйи гул нишондем,
Хазони фасли пойизе напояд.

Ҳама рӯзу ҳама шаб баъди он рӯз,
Парешонам, ки ҳоли ту чӣ бошад.
Пас аз оғӯши гарми ту раҳидан,
Азизи ман, диламро ғам харошад.

Ба рӯйи сабзаи муштоқи борон,
Фишондем ашкҳо ҳангоми бидруд.
Ману ту бо гулу себарга печон,
Намудем гум зи ҳам он дурри мақсуд.

Инак, дар сарнавишти он шаби мо
Шунидам гиряи хуршеди тобон,
Даруни Сирдарё вақти шомаш,
Бидидам хуни ӯ дар мавҷ резон.

9 оврили соли 2010, ману шабҳои Хуҷанд

Афсонаи ишқ

Борон ба гӯши офтоб
Афсонаи бузаки ҷингиламӯ мехонд,
Дар бистари ҳарир абр,
Офтобак ба ғанаб мерафт,
Дар бистари махмалини саҳро,
Бо духтари дӯшизаи садбарг,
Борон ба турктозӣ пардохт.

Оҳ, эй дилдодаи маҳрӯям,
Аз гӯшаи зиндони хаёлам рав,
Бигзор маро бад-ин танҳоӣ,
Бигзору раҳоям кун,
Аммо…
Ҳарчанд ту озод париосо бипарӣ,
Боз зебандаи зиндони хаёламӣ.

8 оврили соли 2010, Хуҷанд, соати 11:02