Бе ту...

Чашми ман чун булури беруҳ аст,
Гар набинад зи сарви мавзунат.
Панчаам чун дарахти хушкида,
Чун нағутад ба муйи шабгунат.

Синаамро чун санг медонам,
В-ар набошад ба руйи он руят.
Чун биёбон ба тафсу хушкидаст,
То набинад равонии чуят.

То бидонй, ки таппиши қалбам,
Зикри номат ҳамекунад ҳар дам.
Лаҳзае гар бидуни номи ту.
Чун нафас кашам, дон ки ман мурдам.

Бистари ман муродифи тобут,
Бе шабиданҳои ту марг аст.
Чун ба фасли пойизи умрам,
Зери по чун ба зардии барг аст.

Бенигоҳи гарму синаи нармат,
Ин вучудам сарду сангин аст.
Бо ҳазорон нишоту масрурй,
Зиндагиям вале-к ғамгин аст.

Поийизфасли Хучанд, 23 септомбир, соати 14:35