Фарёди шаби танҳоӣ

Чашми ман дар сақфи хона, хоб аз чашмам парид.
Дар дилам буғзе баҳона, ёр аз ман чун бурид.
Синаам ҳамчун биёбон, эй гули ночидаам,
Ёд аз ман кардй ё на, чун туро ёрат шамид?

Ҳалқа месозад миёнатро ба шавқ гар ёри ту,
Ёд овар, ҳалқаҳои муйи ту дар гарданам.
Гар бубахшй накҳате дар бистари у аз висол,
Ёд овар, дар чудоиҳо ба фурқат мурданам.

Хуб медонам замоне дар фарози шомҳо,
То нишемангоҳи суб(ҳ) шебу фарозе доштем.
Ҳарфҳои ошиқона чашм чашму лаб ба лаб,
Руйи бистар қисса кутоҳу дарозе доштем.

Хуб медонам, ки банди зулфи ту то поси руз,
Дар кафам буд, гуёи ин ду чаҳон андар кафам.
Инакам, дастам тиҳй бе зулфи ту, бе буданат,
Гуиё аз тангдастй, бенавой, мекафам.

Хуб медонам, лабонат дар лабам бишкуфта буд,
Аввалин гулғунчаҳои бусаву оғуши гарм.
Ёри ту ҳарчанд медонад, ки пеш аз у ба меҳр,
Ман рабудам поси шабҳо аз лабонат нуши гарм.

Оғозфасли пойизи хазонрез. 24-уми септомбири соли 2009. Хучанд

Бе ту...

Чашми ман чун булури беруҳ аст,
Гар набинад зи сарви мавзунат.
Панчаам чун дарахти хушкида,
Чун нағутад ба муйи шабгунат.

Синаамро чун санг медонам,
В-ар набошад ба руйи он руят.
Чун биёбон ба тафсу хушкидаст,
То набинад равонии чуят.

То бидонй, ки таппиши қалбам,
Зикри номат ҳамекунад ҳар дам.
Лаҳзае гар бидуни номи ту.
Чун нафас кашам, дон ки ман мурдам.

Бистари ман муродифи тобут,
Бе шабиданҳои ту марг аст.
Чун ба фасли пойизи умрам,
Зери по чун ба зардии барг аст.

Бенигоҳи гарму синаи нармат,
Ин вучудам сарду сангин аст.
Бо ҳазорон нишоту масрурй,
Зиндагиям вале-к ғамгин аст.

Поийизфасли Хучанд, 23 септомбир, соати 14:35

Ман аз туам, ту аз манй

Бубин, ки руйи кафши ту,
Биборад ашки гарми ман.
Ҳазор бора гуядат,
Зи хоҳишу зи шарми ман.
Ман аз туам, ту аз манй.

Даруни наҳри синаат,
Шино кунад лабам мудом,
Ба ламсҳои дасти ман,
Танат шавад маҳину ром.
Ман аз туам, ту аз манй.

Мисоли соғарй, ки ман,
Чу ашкҳои шури хеш.
Туро чу нуш мекунам,
Даруни шеърҳои реш.
Ман аз туам, ту аз манй.

Даруни байтҳои худ,
Бупечамат чу кокулат.
Нависамат ба хуни хеш,
Ба руйи барги ҳар гулат:
Ман аз туам, ту аз манй.

8-уми септомбир, Хучандам, ки интизори иди Истиқлолият аст. соати 15:31

Дардномаи дардолуда

Бусаҳои ёр хушкид дар лабонам, бок нест,
Сабз гардад боз рузе бусаҳои дигаре.
Зиндагй бо созҳояш, сузҳое дар бағал,
Аз балое бигзарам, ояд балои дигаре.

Чашм то барҳам задам, умрам зи сй бигзаштааст,
Гарчй дидам лаззате як, даҳ азоб омад мудом.
Боз ман навмед не, навмед шайтон асту бас,
Роҳи хуршедам бипоям, рузҳо то пайки шом.

Синаат болини ман буд, ин ки ин дам бе ман аст,
Инакам, болини ёри дигарат шуд, бок нест.
Боз поён мешавад ин шоми беболиниям,
Чуз Худо дар ин чаҳон аз тухми Одам тоқ нест.

Тарк гуфтам бистареро бо ҳавои мастиям,
Бим не, зеро, ки донам, боз бинам бистаре.
Зеро по шуд, гар дили ман з-ишқи чонон, ҳаббазо,
Мешавад точи саре рузе зи суйи дигаре.

Хучанд, 7 септомбир, дар оғуши оғози фасли хазонрез, соати 14:05