Байни ишки ману ту

Байни ишқи ману ту отифаи марзи Илоҳ аст!
Ту набишкан, ки варо, чону дилам, сахт гуноҳ аст!

Байни лабҳои ману ту аташи бусаи гарм аст,
Байни оғуши ману ту ҳавасу оташу шарм аст.

Байни мо сарҳади хоҳишу ҳавас буд, вале ку?
Субҳи мо валвалаи бонги чарас буд, вале ку?

Субҳи мо бусаситониву ҳамоғушу вафо буд.
Субҳи мо чони ба чониву гулоғушу сафо буд.

Субҳи бедории мо буд ҳаме сина ба сина.
Набзи оғуши ту ҳангомае дар қабзи камина.

Магарам баъди чунин валвалаву дорунадорй,
Бо чй қувват шиканам ҳамҳамаи оинадорй?

Баъди ту муйи ту мондаст ба болини гули ман.
З-ин пасам бистари ту қиблаи маъсуми дили ман.

Мешамад ашки манат буйи туро сачдакунон, бин.
Руйи болини тар аз ашк, дилошуби ман аст ин.

Руйи болин ману ту роз ба шабҳо, ки бигуфтем.
Зи сари шавқ абад нолакунон ҳеч нахуфтем.

То саҳар маст ба оғуши ту сармаст хазидам.
Бизадам хеш ба оғуши ту, бо шаст хазидам.

Байни мо фосилаи сол басе шастпарй рафт.
Андароғуши сияҳчурдалаҳад хотираҳо хуфт.

Бинишин дар сари ин мадфани мо ёри диловез.
Даме фарёд бизан, дурр зи чашмони худо рез.

Инакам, боз ману кунчаки танҳоии бераҳм.
Инакам, боз ману гиряву овоии бераҳм.

Байни ишқи ману ту отифаи марзи Илоҳ аст!
Ту набишкан, ки варо, чону дилам, сахт гуноҳ аст!

27.11.2008. Хучанди диловез, ки бо субҳи пойизй ҳамоғуш аст.

Ман дигар меравам аз шахри шумо

Ман дигар меравам аз шаҳри шумо,
Руҳи бишкастаи худ васлкунон.
Ба билоде, ки маро ёре нест,
Ҳама он чо, ки чавонанд, чавон.

Ман дигар меравам аз шаҳри шумо,
Ташнаи бусаи тар, бо лаби хушк.
Чу кавири лаби шат ташнаи ишқ,
Зи танаффур суйи пурнакҳати мушк.

Ман дигар бознагардам ба дарат,
Ёри хушкардаву хушобу гилам.
Бистарат гарм нашуд, з-ин пас кун,
Ёде аз хунобаи гармоби дилам.

Ба лабидан, ба шабидан туву ман,
Домани иффати шаб бидридем.
Баъд аз он чашм ба субҳ бахшида,
То ба шоми дигаре хандидем.

Ва кунун сели сиришк аз раҳи мо,
Бубарад шодии мо, хотири мо.
Баъд аз он дод бизан бар сари куҳ,
Ки «ҳамин дард рабуд шоири мо».

Пайкарат печ хурад, чашм бипуш,
Ба баёзи баданат муҳри лабам.
Биниҳам, ғайб занам, боз равам,
Раҳи худ пеш гирам, рузу шабам.

Ман дигар меравам аз пеши ту ёр,
Ёри дерини дигар мунтазир аст.
Дар дигар шаҳр, ки бе бошпурт*,
Бе гадо, бе шаҳу ҳам бе вазир аст.

Ман дигар меравам аз шаҳри шумо,
Ки маро танг шуда чавлонгаҳ.
Баъди сад сол чу Қайси дигаре,
Боз оям, агар Лайлй бируяд он гаҳ.

*бошпурт – шиноснома (паспорт)-ро чунин ифода кардам. Бо маъзарат аз хонанда Н.С

18 новембари соли 2008. Хучанди азиз, ки ин замон ғарқи фасли хазонрез аст.

Хотира

Ёд дорам ману ту дар партави гирёнии шамъ,
То руз бихандидему дар охир бигиристем.
Дар бехудиҳои худ худоро нашинохта,
Баъд аз чудоиҳо донистаем, ки кистем.

Ёд дорам, ки лабат дар тори шабонгоҳ,
Андар лаби ман буд, кунун дар лаби ман бин.
Лаб бар лабии соғару оғуши замингир,
Афтода чу дарвеш хасу хору хазончин

Бо валвалаву шури чавонии дурахшон,
Оромии шабҳои бегунаҳ бишикастем
Андар фарози бистари нарм аз висолу шавқ,
Бар чеҳраи шаб чун сапеда бинишастем.

17 новембар, хазонаи соли 2008, Хучанд.

Надонистй, намедонй…

Лаби ту бар лаби дигар, лаби ман бар лаби соғар.
Зи мастй гиряму гирям, зи ашкам сад биёбон тар.

Чароғи хонаат гирён, ту бо ёрат вале хандон,
Фурузону гаҳе хомуш, чу ниругоҳ ман яксар.

Ба оғушаш бипечида, чу гул дар субҳ бикшуда,
Манеро хор бинмуда, занй сад буса дар бистар.

Зи файли хотироти ман, нагардад шуста ёди ту,
Вале вирус бахшидй, ба руйи файли компутар.

Надонистй, намедонй, ту нархи ишқу дарди ишқ
Гумонат ишқ қойим аст, ба қадри зевару доллар?

Ба сони ман намеёбй, вафокешу вафоандеш,
Агар чун ҳафт иқлимро бикобй, нест, кун бовар.

Задам сад буса дар хоки дарат ҳар руз, бишмурдй?
Ҳисоболоти чинй* ҳам, шумораш гум кунад, бингар!

Ба ҳампечии мо бигзашт, чу гулпечи баҳори умр,
Хазон омад баҳорамро, чу дай туфони марговар.

Ва аммо хуб медонам, дилат бо ман танат бо у,
Лаби ту бар лаби дигар, лаби ман бар лаби соғар.

* Ҳисоболоти чинй-манзурам колкулатори чинисохт аст (Маъзарат аз хонандаи арчмандам)

Хучанд, 06-уми новембар, хазонрези соли 2008