Гилае дер

Магу, ки ман туро рондам, чу ноаҳле зи оғушам.
В-аз он пас гуиё кардам туро аз дил фаромушам.

Магу, ки пеши поят сад ҳазорон бор мачнунвор,
Чу мемурдам, вале акнун зи шавқат гашта хомушам.

Чу Румео сари қабри дуруғи ту, ба сад армон
Чулетои навини ман, бихурдам заҳр, худкушам.

Ба хокистар мазан оташ, намесузад, намесузад,
Манам, ки сухта дар оташи ишқат, ки мадҳушам.

Хато кардй, ки рав гуфтам, бирафтй ту, замони кибр,
Ғуруратро бикаш аз тан, ало гулбонги гулпушам.

Кунун донистамам, ки лаҳзаи саҳле зи ишқи ман,
Кифоят кард, ки кардй ба як оне фаромушам.

Бикардам нуш аз лабҳо-т медонй аз ин пас чун?
Ба чойи шаҳд бар соғар сиришки шур менушам.

Хучанд. 4-уми феброри соли 2009. соати 20:08