Барои ту

Марав имшаб, ки бе ту беситора осмонам.
Марав, ки бистарам хор аст бе ту, нотавонам.

Шино кардам даруни баҳри шабранги ду гесу-т,
Набурдам роҳ суйи соҳили бахту дамонам.

Задам буса замони дастбифшори саломат,
Ту оё дарк кардй аз муҳаббат ин нишонам?

Чавониро намудам дафн рузи рафтани ту,*
Ба айёми шукуфой бидунат дар хазонам.

Намегуям туро, дар остон баргард баргард,
Ки зеро худ ту мехоҳй равй аз чону чонам.

Марав, ки имшабам бар духтари андуҳ печам,
Ки фардо зоядам фарзандҳои дарди чонам.

Марав, ки з-ин ба баъдам бе ту ман ҳечам, ки ҳечам
Марав имшаб, ки бе ту беситора осмонам.

* Аз устод Чура Юсуфй бурдаам.
25-уми дисембари соли 2008, Хучанд, соати 13:56

Ҳангомашаб

Ашки ман дар руйи ту, боғбони дардҳо-т,
Чуяи ожангро дар нигоҳам мекашам.

Эй ту Исои манй, чун калисои манй.
Марями оғуши покат, дар паноҳам мекашам.

Имшабам эй нозанин, дар чазои ишқи ту,
Гарданам бар кокулат, дор хоҳам мекашам.

Бо сари мижгони тар, шона бар муят занам,
Рузи ҳашр аз муйи ту, дар гувоҳам мекашам.

Чун фаришти дасти чап, аз гунаҳ дуриву дур,
Бо савоби имшабам, дар гуноҳам мекашам.

Ман зи ду рухсори чурм, аз сари шавқу шурур.
Буса мегирам ба ашк, оҳ, оҳам мекашам.

Пираҳан оғушгир, гулбадан нози туро,
Рашки ман боло аз ин, хун ба роҳам мекашам.

Хучанд, 15 дисембари соли 2008, соати 21:50

Бидруд

Салом эй дидаву нодидаи ман.
Салом эй ҳамсадо, нашнидаи ман.
Салом эй гулъузори дар тахайюл,
Салом эй ғунчаи ночидаи ман.
Паёми* нимашаб дар тилфунат,
Ҳазорон дарду ғам нолидаи ман.
Агар мобайли ман занге занад чун,
Гумонам ин туи-болидаи ман.

Кунун танҳояму дар худ ба чангам.
Бипоям занги маҳбуби қашангам.
Дилам зангори ғам баста-ст, з-ин ҳол,
Рақам чида, назад ёрам, ки зангам.
Намебардорй аққал гушиятро*,
Нафас дар сина вомонда ба тангам.
Чу саг будам вафодорат, вафодор,
Агарчй пеши дигар чун палангам.

Ало, ёрон, бидонед он ки дил бурд.
Маро бидруд гуфту, хом бишмурд.
Зи оғушам раҳида суйи дигар,
Инони завқи худ бо шавқ биспурд.
Маро бемарг кушта, рузи дафнам,
Пушаймон аз қафои тобутам мурд.
Ҳамоне, ки замоне ҳар шабу руз
Ба соғар хуни қалби ман ҳамехурд.

*Паём-манзур SMS
*Гушй-ишора ба гушии тилфун (бо пузишхоҳй аз хонанда Н.С.)

11 декабри дайфасли 2008. Хучанд, соати 21:32

Мансаби девонагй

Ман агар сардори ишқи мансабам,
Ришва мегирам мудом аз ду лабат.
Аз мақоми ошиқии хештан,
Истифода менамудам ҳар шабат.

Бас ҳаминам мансаби девонагй,
Аз фироқу дардҳои вопасин.
Бас ҳаминам дар хаёли хоми хеш,
Буса аз лабҳо-т мегирам ҳазин.

Бигзорам, дастгирам мекунанд,
Ҳини ин пораситониҳои ман.
Бигзорам, Қозии ишқу вафо,
Ҳукми қатлам медиҳад, дар анчуман.

Ришва андар мансаби ман буса буд,
Мансаби боҳашмати девонагй.
Бо тамоми моддаву кодексҳо,
Ҳукм кун дар қалб ҳабси хонагй.

То абад дар қалби ту маҳбусиям,
Ин нишони мансабам бошад, бидон!
Ришваам деҳ аз лабони нозукат,
Дар ду чашмам хира шав, эй чони чон!

05 дисембари соли 2008. соати 22:31, Хучанд.

Бар дуруғат гиряҳо бинмой

Тирамаҳ рафту хазонрезй,
Ҳамчавори абр мерехт ашк.
Зери поям кулмаки борон,
Бар фарози абр мебур(д) рашк.

Бар дуруғат одате кардам,
Ончуноне дуруғҳо гуфтй.
Содагиям дида ҳар лаҳза,
Гуиё, ки фуруғҳо суфтй.

Ман туро бо дуруғҳои ту,
Меҳрубонона бахшидам.
То туро набидҳамат аз даст,
Аз хатоят чашм пушидам.

То туро набидҳамат аз даст,
Аз хатоят чашм пушидам.
Ҳар хиёнате, ки дидам ман,
Лочарам ҳамчу заҳр нушидам.

То туро набидҳамат аз даст,
Сар ба руйи синаат мондам.
Ман ҳисоби абчади ишқро,
Аз лабони дуруғинат хондам.

Дарди ман ҳамранги пойиз аст,
Бар дуруғи баҳор менозам.
Аз пайи он гул, ки аз ман нест,
Мисли кудак ҳаметозам.

Гирям имшаб мисли боронҳо,
Зери поят кулмакам имшаб.
Мисли хоки ташнаи обе,
Аз лабонат мемакам имшаб.

То туро набидҳамат аз даст,
Хешро аз даст додам ман.
Ман ба дасти дуруғҳои ту,
Хешро бо шаст додам ман.

Тирамаҳ рафту хазонрезй,
Бас шуд акнун, навбати борон,
З-абри чашмам чунон ҳамешорад,
Зери пойи ошиқу ёрон.

То туро набидҳамат аз даст,
Бар дуруғат боварй кардам.
Чун кунун миёни ашку дард,
Баъди ту ман доварй кардам.

Инакам, чун ту пушаймонй,
Аз дуруғи бефуруғи хеш.
Ҳар қадар майлат ба суям аст,
Ончунон дардат физояд беш.

Инакам, додиям маро аз даст.
Руйи кули ашки ман боз ой!
Ҳамчу барги хазони пойизй,
Афту бар худ гиряҳо бинмой.

3 дисембари оғозфасли дай, соли 2008. Хучанд

Ман рафтаму ту хомуш

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Рафтам зи дарат, хостй гуйй, ки биистам,
Ту хостй, гуйи, ки «ҳама ишқу шурураш
Бори дигар оғоз кунем», лек нагуфтй,
Эй, хок сари кибри ману масту ғурураш.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Ту хостй бо бусаи мастонаи хешат,
Аз рафтани ман манъ кунй, мисли дигар руз.
Гуё зи ту безор, манам дур кашидам,
Худро зи ту, лекин ба чигар хоҳиши чонсуз.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Дар дил аташи лағжиши лабҳо ба лаби ту,
Мастона чашидан ва чамидан ба дилам буд.
Дар панчараи шоми накуе руйи болин,
Гулгуншафақи васл даридан ба дилам буд.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Ду мардуми чашмони гулобиву пушаймон-т,
Хомуш зи ман бахшишу ҳам узр ҳамехост.
Аммо ту, ки хомуш, ту хомуш, ту хомуш!
Дар руйи забонат, ки ҳамин узр намехост.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Дар дил ба манат печхурй, васлу вафо буд,
Ин чашм, ки тарчумаи ҳолат ба манат гуфт.
Аммо ту, ки хомуш маро боз надоштй,
Рафтам ману хоҳиши дилам дар таги по хуфт.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

28 новембари соли 2008, Хучанд, замоне, ки панчаҳои дарахтони урёни хиёбони шаҳр ба суйи осмон «омин»-гуён бо фасли пойиз хайрбодй доштанд. Соати 19:12