Бусаи худой

Агар зан-модари дунёву қонун,
Чаро ман дусташ аз чон надорам?
Кй медонад, худо ҳам буса дорад?
Чаро ин бусаро бар зан наёрам?

Фалакро то малак хоҳиш кунам ман,
Ду гесуяш бибардоранд як суй.
Замоне ки баногушаш бибусам,
Биёвезанд зангула бар он муй.

Биҳишти адн пеши ман биёяд,
Агар оғуши зан дар у набошад.
Зи дузах бештар нашморамаш ман,
Бароям ин инчунин бегона бошад.

Ба руйи қабзаи барфи сапеде,
Талаб дорам гули сурхи баҳорй.
Дар ин айёми бебарқиву бе гоз,
Биёвар гармоғуши хуморй.

Биёвар рушании чашми покат,
Ба руйи бистарам, ки ҳар шаби тор,
Тачовуз мешавад аз чашми моҳе,
Дили бемору абгору талабгор.

Фалакро то малак хоҳиш кунам ман,
Барои лаззати лабҳои Яздон.
Ичозат аз лаби ту баргирифта,
Занам буса дар ин шабҳои зулмон.

18 жонюр соли 2009. Хучанд, соати 15:42