Ҳарфи охирин

Агарчӣ бо манӣ имшаб, валекин боз метарсам.
Зи оғӯшам раҳида меравӣ то дуриҳои дур.
Ба чашмонам нишастӣ бо нигоҳи гарму мармузат,
Худоё! Боз фардо мешавӣ аз чашми ман манзур.

Ба рӯйи бистари абри ҳарир имшаб ману ҷонон,
Лабони беназири меҳри яздонро бибӯсидем.
Ба пойи арш хуспидем, адои васл бинмудем.
Канори ҳамдигар ду ташна чун дарё хурӯшидем.

Паёми Ҷабруил омад, ки фардо рӯзи ҳиҷрон аст,
Лабони ёр хушкид, ормонам силии ғам хӯрд.
Ҳарири абри хоҳишҳои мо хушкиду ҳам таркид,
Гулу гулғунҷаҳо аз абри хушкида зи ҳам паҷмурд.

Бигуфтӣ: «Меҳрабони ман, туӣ номеҳрабони ман,

23 септембар соли 2011, рӯзи ҷумъаи муродбахш, соати 14:55