Ман рафтаму ту хомуш

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Рафтам зи дарат, хостй гуйй, ки биистам,
Ту хостй, гуйи, ки «ҳама ишқу шурураш
Бори дигар оғоз кунем», лек нагуфтй,
Эй, хок сари кибри ману масту ғурураш.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Ту хостй бо бусаи мастонаи хешат,
Аз рафтани ман манъ кунй, мисли дигар руз.
Гуё зи ту безор, манам дур кашидам,
Худро зи ту, лекин ба чигар хоҳиши чонсуз.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Дар дил аташи лағжиши лабҳо ба лаби ту,
Мастона чашидан ва чамидан ба дилам буд.
Дар панчараи шоми накуе руйи болин,
Гулгуншафақи васл даридан ба дилам буд.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Ду мардуми чашмони гулобиву пушаймон-т,
Хомуш зи ман бахшишу ҳам узр ҳамехост.
Аммо ту, ки хомуш, ту хомуш, ту хомуш!
Дар руйи забонат, ки ҳамин узр намехост.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

Дар дил ба манат печхурй, васлу вафо буд,
Ин чашм, ки тарчумаи ҳолат ба манат гуфт.
Аммо ту, ки хомуш маро боз надоштй,
Рафтам ману хоҳиши дилам дар таги по хуфт.

Ман рафтаму ту хомуш.
Ман девонаву ту мадҳуш.

28 новембари соли 2008, Хучанд, замоне, ки панчаҳои дарахтони урёни хиёбони шаҳр ба суйи осмон «омин»-гуён бо фасли пойиз хайрбодй доштанд. Соати 19:12