skip to main |
skip to sidebar
Ману чор девори хона
Панчаам дар муйҳоят чун сафина меҳролуда шино кард,
Дар баёзи гарданат чун бандари сидқу вафо истодаам.
Кокулат зарбоф кардам, накҳати муят шамидам,
Маст гаштй, ҳар замон, ки суйи ту оғушро бикшодаам
Аз ризо гоҳи зарурат панчаам андар паноҳи муйҳоят.
Бо баҳона гаҳ панаҳ мебурд, чун набзи туро санчидаам.
Аз ризо хомуш будй, то лабонат нақши лабҳоям шавад,
Ман чунин хоҳишро аз чашми гуёи сиёҳат хондаам.
Аз нафасҳоят чу гулҳои баҳорй баршамидам бедареғ,
Аз нафасҳоям кашидй, лаъли лабҳоям чашидй, осафо.
Дарди қалби ман надидй, рози чашмонам нахондй,
Ончунон рафтй, ҳама дороиям рафтанд, бо ту, пурчафо.
Охирмоҳи баҳори соли 2009, 28-ми мой, соати 08:56
Комментариев нет:
Отправить комментарий