Моҳвораи хаёл

Ман, ки ба қатлгоҳи ғам,
Кудаки орзуи худ,
Ба ёди нозанин-нигор,
Ба зери дор мекашам.

Ба хайли мижгони дилам,
Ба чашму бусаҳои лаб,
Зи зери пойи ту, азиз,
Бубин, ки хор мекашам.

Ба нақши боғи деҳамон,
Ба ошёни хонаам,
Ба ранги хуни қалби хеш,
Гули баҳор мекашам.

Навори сабти хотира,
Зи гашти мо ба зери боғ,
Зи моҳвораи хаёл,
Чу тилвизор мекашам.

Зи рози мо ба зери боғ,
Сабақ гирифта булбулон,
Ба руйи дафтари дилам,
Хати хумор мекашам.

Зи баъди солиёни сол,
Ба зеҳни ман ту моликй,
Ки дарди интизорият,
Ба чашми чор мекашам.

Ману ту дарди ишқро,
Худойгона сохтем,
Вале чазои ишқро,
Мани низор мекашам.

Ману танҳоии чордевори хонаи бетонии Хучанд, 24 оврили соли 2009, соати 21:02