Баҳори тавбашикан омад

Ман зимистони дароз,
Дар ғами барқу газу сардии дай,
Ғарқ будам,
Ғуссам татҳир мешуд,
Тавбаборон кардаме,
Тавбаро талқини ёрон кардаме.
То ба авчи осмону арш рафтам,
Гуиё чун кудаки навзодае,
Бар тарабҳои Худо дилдодае.
Чун фаришта бегуноҳу содае.

То замоне дидам андар дасти Чибрили ҳаким.
Коғази испеди компутарнавис.
Файли тоза аз принтер омада.
Гуфт бар ман, «ин ҳама-
Номи аҳли осмон аст».
Ногаҳон дидам, ки номам дар қатори шон буда,
Маснадам аз тавба дар дай ҳамраҳи эшон шуда.
Ман малак гаштам, на одам, дар ғами бебарқиҳо,
Бишнавед эй ғарбиҳову шарқиҳо!!!

Лек имруз.
Хастаам аз маснади пайки малоиквориҳо.
Дида руйи Холиқи яктову он дам зориҳо.
Ҳай, чй хуш одам будан!
Руйи У нодида сар бар хок молидан, чй хуш.
Зеби У нодида нолидан, чй хуш.
Ман бадин сон бо хатои одамй вақти баҳор,
Бо нигоҳи гарму тоза,
Зери бодомигуле бусидам аз лабҳои ёр,
Ман хатокор, ман хатокор.
Бозгаштам дар қатори одамй аз осмон.
Ҳай, чй хуш одам будан, ошиқ будан.
Бо хатои зеббахши одамй.
Ин хато зебост!
Аммо,
Дил муқими коғази компутарии Чабраил.

Бозгаштам, ғута хоҳам хурд андар лобалои синаат,
Боз омад, ёр, бар ту ошиқи деринаат.
Боз худро дар нафасҳоят, ки имшаб бо ман аст,
Бо ду зулфат хешро
Бар дор мехоҳам кашид.
Ин баҳори тавбабишкан боз омад,*
Марҳабо, эй маснади инсониям!
Ман хато кардам, ки одам бошаме.
З-аҳли олам бошаме.

*Таъбири Ҳофизи малакутии Шерозй
Масти атри баҳории Хучандшаҳр. 12-ум шаби баҳораи соли 2009. соати 01: 03