Бишкаст сиёсатқалам, вой нагуфтам.
Бишкаст сиёсатқадамам, роз нуҳуфтам.
Дардест маро дер,
Меҳрест маро дер.
Мекушаду боз зиндаам медорад.
Ваҳ шур, валлоҳ, ки омад ба дилам чузви қиёмат.
Ҳарчанд дилам сухт,
Бар он қалами саҳнаи найранг.
Бар он қадами рақс,
Рақсе, ки бидуни ҳангомаи оҳанг.
Инак дари ишқ мекунам боз,
То резам андар ин остона роз,
То оварамаш руйи ниёз.
Эй ишқ!
Эй муҳйии дилам!
Дар зулфи нигорам бубарам панаҳи дарди сиёсат,
То буса занам шурзанон аз завқи муҳаббат.
Лағжад лаби ман андар бару ру, зулфу лабу синаи нармаш,
Ғамҳои сиёсат бикунам сахт фаромуш.
Олам дигарам шуд.
Дар ҳавдачи розхонаи гармии оғуш.
Бо килки лабу дандон,
Боз мекунам тугмадари куртаи ёрам.
То сар бизанам ошиқу ошуфтаву бемор.
У бар сари ман панчазанон бо меҳр,
Мебинад, ки чй тур ман,
Ғами сиёсатбозиро дар кунчи хонаи у дафн мекунам.
Ишқ меварзам.
Буса мезанам аз пой то ба зулфи пурайшонаш,
Сурур мебахшам,
Ба қалби шикебову пушаймонаш.
Имшаби сиёсати ман мурд.
Андар оғуши гарму манхоҳи нигорам.
Ёдаш ба хайр бод!!!
Милоди дубораи олами ишқам,
Аз лаби ману ёрам ҳангоми бусаи мастона,
Чун кудаки лоло ба дунё омад.
Ин кудаки меҳру навозиш,
Умраш муборак бод!!!
Бишкаст сиёсатқалам, вой нагуфтам.
Бишкаст сиёсатқадамам, роз нуҳуфтам.
Таввофаи қудсонаи синаи гармаш,
Чашму лаби ман кард.
Унвони «ҳочии шаби бо ёр» муборак!!
Шустам гунаҳи хеш ба Замзами ашкаш.
Эҳроми сапеди баданаш боз намудам.
Муҳри лабу изи дандон .
Дар баёзи гардани қувони гуландом.
Мондам.
З-ин пас у аз ман аст.
З-ин пас,
Муҳри сиёсат зи дилам рондаву шармандаву иблис бишуд.
На бо сиёсатам,
Бал, бо муҳаббатам.
Ёдаш ба хайр бод,
Гуфтугуи салбу сиёсат.
Шобош, шобош,
Эй лутфу садоқат,
Эй нури муҳаббат.
Маҳ наззора бар абрбистари ману нигори ман,
Аз панчаи тиреза мекунад.
Аз танҳоияш шиква карда, пас,
Аз сиёсати офтоб мегуяд.
Бас, бас, тиреза мепушамаш,
То ҳарфи сиёсат ба руйи бистарам,
Дигар нарезад.
Бигзор з-ин хиси арақи бадани ману нигори ман,
Чун борони муҳаббат,
Бедареғ бирезад руйи бистарам.
Хуш бош ишқи ман,
Милоди дубораи ту муборак бодо!!!
Бишкаст сиёсатқадамам, роз нуҳуфтам.
Дардест маро дер,
Меҳрест маро дер.
Мекушаду боз зиндаам медорад.
Ваҳ шур, валлоҳ, ки омад ба дилам чузви қиёмат.
Ҳарчанд дилам сухт,
Бар он қалами саҳнаи найранг.
Бар он қадами рақс,
Рақсе, ки бидуни ҳангомаи оҳанг.
Инак дари ишқ мекунам боз,
То резам андар ин остона роз,
То оварамаш руйи ниёз.
Эй ишқ!
Эй муҳйии дилам!
Дар зулфи нигорам бубарам панаҳи дарди сиёсат,
То буса занам шурзанон аз завқи муҳаббат.
Лағжад лаби ман андар бару ру, зулфу лабу синаи нармаш,
Ғамҳои сиёсат бикунам сахт фаромуш.
Олам дигарам шуд.
Дар ҳавдачи розхонаи гармии оғуш.
Бо килки лабу дандон,
Боз мекунам тугмадари куртаи ёрам.
То сар бизанам ошиқу ошуфтаву бемор.
У бар сари ман панчазанон бо меҳр,
Мебинад, ки чй тур ман,
Ғами сиёсатбозиро дар кунчи хонаи у дафн мекунам.
Ишқ меварзам.
Буса мезанам аз пой то ба зулфи пурайшонаш,
Сурур мебахшам,
Ба қалби шикебову пушаймонаш.
Имшаби сиёсати ман мурд.
Андар оғуши гарму манхоҳи нигорам.
Ёдаш ба хайр бод!!!
Милоди дубораи олами ишқам,
Аз лаби ману ёрам ҳангоми бусаи мастона,
Чун кудаки лоло ба дунё омад.
Ин кудаки меҳру навозиш,
Умраш муборак бод!!!
Бишкаст сиёсатқалам, вой нагуфтам.
Бишкаст сиёсатқадамам, роз нуҳуфтам.
Таввофаи қудсонаи синаи гармаш,
Чашму лаби ман кард.
Унвони «ҳочии шаби бо ёр» муборак!!
Шустам гунаҳи хеш ба Замзами ашкаш.
Эҳроми сапеди баданаш боз намудам.
Муҳри лабу изи дандон .
Дар баёзи гардани қувони гуландом.
Мондам.
З-ин пас у аз ман аст.
З-ин пас,
Муҳри сиёсат зи дилам рондаву шармандаву иблис бишуд.
На бо сиёсатам,
Бал, бо муҳаббатам.
Ёдаш ба хайр бод,
Гуфтугуи салбу сиёсат.
Шобош, шобош,
Эй лутфу садоқат,
Эй нури муҳаббат.
Маҳ наззора бар абрбистари ману нигори ман,
Аз панчаи тиреза мекунад.
Аз танҳоияш шиква карда, пас,
Аз сиёсати офтоб мегуяд.
Бас, бас, тиреза мепушамаш,
То ҳарфи сиёсат ба руйи бистарам,
Дигар нарезад.
Бигзор з-ин хиси арақи бадани ману нигори ман,
Чун борони муҳаббат,
Бедареғ бирезад руйи бистарам.
Хуш бош ишқи ман,
Милоди дубораи ту муборак бодо!!!
24.07.2008. Хучанд. соати 19:05
Сообщения
Комментариев нет:
Отправить комментарий