Намози ашки чашмам

Бимон то ашки поки ман,
Ба руйи синаи гармат,
намози шом бугзорад.

Биё то кудаки рахгарди ишки ман,
Даруни мактаби пурнозу мехри ту,
Биё ки дар салуни бечулуси ту,
Зи гамхо гом бугзорад.

Дар ин лавхе, ки номи ту агар нест,
Ба сархатташ ичозат пурсад аз Яздон,
Мусаммо бо гаму дардаш,
Ва он гах ном бугзорад.

Дар ин кошонае, ки сокиту ях аст,
Ба боди гарм бо як шаст,
Хати пайгом бугзорад.

Худоё, харчй мегуям миёни мастиву нимхушёри аст,
Дар ин холе, ки харбу зарби мехру ишку дасти бевафогихост,
Бимон, ки килки мехри ман,
Ба руйи дафтари чашмат,
Нигохи вом бугзорад.

Бимон то ашки поки ман,
Ба руйи синаи гармат,
Намози субхи содик то гуруби шом бугзорад.

Ибтидои интихо

Пазмони туам, вале ту пазмони дигар.
Курбони туам, вале ту курбони дигар.

Чун ноз кунй, ба чону дил макбулам,
Чонони манй, вале ту аз они дигар.

Бо ёди ту шаб, руз ба фармони туам,
Аммо ту чаро барои фармони дигар?

Ва боз:
Имшаби ман боз бе огуши ту,
Андар огуши садокат мурд, мурд.
Ишки ман човид бимонад, то абад,
Мехри ту андар хиёнат мурд, мурд.

Менависам бар китоби чашми ту.
Бо каламхои нигохи гарми хеш.
Бех зи чонам дусттар дорам туро,
Мефишонам пеши поят калби реш.

Орзу

Бимон, то дар баногушат, билагзад чашму лабхоям,
Ки то чашмони пурмехрат ба чашмам мехрхо пошад.
Бимон то дастхои ман, бигечад дар ду китфонат,
Ки то донам, ки дар калбат ачоиб оламе бошад.

Бимон, то дар камарбандат, бупечад халка дасти ман,
Ки то пайхас кунам, ки дуриро аз ман намехохй.
Бимон, то ки лабони ман, зи лаълат накшхо чуянд,
Ки то донам, ки аз ман, ту сабуриро намехохй.

Дарди танхои

Намехохам ба пойи ман биафтй, зори бинмои.
Намехохам зи бахри ман, ба калбат дард афзои.

Хар он чй буду хам бигзашт, умеду ноумедихо,
Ва танхо ёд мемонад дар ин дунёи овои.

Агар аз хамдигар дурем, биё бо боли ёди худ,
Кушоем аз гами хичрон, пару боли ахурои.

Биё, дар ёд лоаккал, бибусам кунчи лабхоят,
Агар дар асл огушат, барои ман набикшои.

Зихи, хичрони беанчом, аз ишки ту насибам шуд,
Чй хуш бо ёди ту будан, ба дарду бесару пои.

Чу теги бевафогият дарида барзахи дилро,
Ба хар як катраи хунам, бишуй ин чашми харчои.

Рахо кун аз худам худро, зи аклам берунам месоз.
Ки то нашносам аз имруз, ифои кори фардои.

Бароят чун гуле руйида будам, пас аз ин чоно,

Намеруям, намегуям, дигар ин дарди танхои.

Дурдонаи ашк

Гиристй, хай ачаб, дар пеши пойи ночавонмарде,
Ки у кадрат ба пушти пойи худ донад, худо бо у.
Гиристй, з-он ки бахтат вожгун омад ба даргохат,
Гиристй з-он ки мешй ту, хамин рузат чудо бо у.

Агар дурдонаи ашкат, ба руйи дасти ман мерехт,
Даруни сафхаи Куръон, варо ман чой медодам.
Ба сандуки дилам бо мехр, аз ин хорию зорият,
Ва ё ки дар cуруру мотамам барпой медодам.

Агар дурдонаи ашкат, ба руйи дасти ман мерехт,
Даруни сандуки мероси модар бо тамоми мехр.
Панах медодамат то ин чихози ишки поки ту,
Миёни сарчихози модарам бошад чу фолу сехр.

Замоне хамчунин ашкам, заминбусй ба поят кард,
Ба чуз бар руйи кафшонат, накард эхсос ботинат.
Ханузам ман бирезам ашки нокомй ба коми ту,
Ба пою рую чашму синаву хам муйи парвинат.

Агар дурдонаи ашкат, ба руйи синаам мерехт,
Вузу мекардам аз оби ду чашми пурхумори ту.
Намози ишк мехондам, ба мехробу дари хичрон,
Ки чун ман донадат кадрат, хамин ноахл ёри ту.

Хисоби бусахоят дар чузвдони ман

Ин чузвдони ман, ки ба дастам хамеша хаст,
Пур аз хисоби зиндагиям тули умри хеш.
Хам аз хисоби бусаву заркокулони ёр,
Хам аз хиёнати ёру, хам аз у лутфи беш.

Ин чузвдони ман, ки ба дастам хамеша хаст,
Пур аз хисоби хамрахии хамшабии мост.
Хам рузхои зи хам дурии ёри азизи ман,
Хамсина синаву хам аз он лаб-лабии мост.

Ман холи лабат бо лаби худ мешумурдамаш,
Пайхас накардаи, ки лабам калкулатор аст.
Ман аз харорати синаи ту чун дарачафахм,
Санчидаам, ки сабташ даруни чузвдонам хаст.

Ин чузвдони ман, ки ба дастам хамеша хаст,
Пур аз сафои гармии огуши ту пур аст.
Аз даст ниходанаш харгиз нахохамаш,
Бо ёди хамогушии ту пур аз дур аст.

Чанозаи ишк

Хар дуи мо бевафой карда будем як замон,
Чун бахори ишки мо махбус шуд дар кибру рашк.
З-он бахори сабзи мо бигзашт чандин тирамах,
Хамчу абре бесадо резад зи чашмам ашк, ашк.

Эй биё, то дар кафан печидани мо вакт хаст,
Эй биё, ки то бихонем мо дуои ишкро.
У дубора зинда гашта, аз чаноза шуд бурун,
Бишнав аз нав хам навову хам садои ишкро.

Эй ту мечидй тахи абруву барги гул зи ноз,
Ман зи хасратхои даштак лола мечидам ба суз.
Аз гами беоташи бо синаи гармат чунон,
Аз сари нав дар дили ман оташи гамро фуруз.

Ман зи бедарди нахохам мурд, бишнав дарди ман,
Эй ту дардам, ранги зардам, оххои сарди ман.
Гар бимирам бо гами ту, дар бари ту, бок нест.
Эй ту дардам, ранги зардам, оххои сарди ман!!!

Дарег

Агар аз лаъли лабхоят ситонам бусаи гарме,
Хамон дам чони ширин, маргро ман орзу дорам.
Бипушам чашм аз дунё, даруни пилки чашмонам,
Хамон дам руи зебоят ба чашмам ру ба ру дорам.

Чунон лабташна будам, хай давидам суи чохи об,
Ба аксаш руйи ту дидам, нахурдам об, гаштам сер.
Хамон чашмони обият аташ бурданд аз калбам,
Гиристам з-он ки аз кисмат бизода модари ман дер.

Дарего, ман зи кисмат сонитар донистамат, чонам.
Ки дасти ман хамеша кутах аст чун муйи киргунат.
Туро ман хоста, нодида мемирам ба шабхоям,
Кай охир нуш мебахши аз он лабхои гулгунат?

У кист?

У намедонад, ки рузе ишки ман,
У намедонад, ки рузи ин дилам.
Мемирад аз ишки уву дарди у.
Дар саропопардаи магзи гилам.

У намедонад, ки рузе мохтоб,
Офтобро пушти абре мекушад.
У намедонад, ки бевафогихои у,
Ишку завкам чун ба кабре мекушад.

У намедонад, ки калбаш суи ман,
Дар намозу дар ниёз аст, эй вой.
У намедонад, ки чабру зулме на ба ман,
Балки худро касри зулмат карда чой.

У намедонад, ки худ хам ошик аст,
Дар дилаш шуру хаво пар мезанад.
У намедонад, ки кунчи синааш,
Кудаки ишкам ба нохун меканад.

У намедонад, ки кадри ишк чист,
У намедонад, ки бахои зиндагй.
Чанд дирхам андарин бозори умр,
Чанд мушти зар бакои зиндагй.

Эй хуш он шаб...

Эй хуш он шаб бо ту бошам, лаб ба ба чонам менихй.
Дасти нозишат ба чашми мехрабонам менихй.

Хар чиро, ки мужда гуянд, кухнаахбор асту бас,
Чуз кадамхоят, ки суи ошёнам менихй.

Баъди як шаб бо ту будан, розиям эй нозанин,
Дасти озорат ба чону хонумонам менихй.

Ман бихиштосо шавам он лахза чун, бар руйи дил
Пой бар ин синаи пур ормону остонам менихй.

Эй гуландоми гулогушам биё!

Дар сари болини танхои шабам
Сар бимону синаам огуш кун.
Бодаи гамро зи лаъли иштиёк,
Бо саропо бусахоят нуш кун.
Эй гуландоми гулогушам биё!

Бар мачаллоту чаридоти туям,
Мешавам обунаи ошики гош.
Хай ачаб ахбори дардамро яке,
Кош мехондию хондй кош, кош
Эй гуландоми гулогушам биё!

Боми мижгонам бирезад ашки тар,
Барфу борони гами садсоларо,
Хамчу синчакхонаи момои ман,
Сакфи он чаккад чу руйи хонаро
Эй гуландоми гулогушам биё!

Пойи ту такдир баста хай ачаб,
Хамчу зиндонй сари завлонае,
Пойи ман хам гутавар дар лойи хачр
То ки бошем дур аз хам хонае.
Эй гуландоми гулогушам биё!

Чашм бархам мезанам аз нури шед,
То ки айнак аз гамам бишкастааст.
Мисли муйи кутахи бибридаат,
Дасти ман бар суйи ту хам кутах аст.
Эй гуландоми гулогушам биё!

Чу мехроби дилам будй

Байни ишки ману марзи Илох аст.
Ту набишкан, ки варо сахт гунох аст.

Агар аз ман ту безорй, чаро шоён намегуй?
В-агар беморй аз ишкам, чаро дармон намечуй.

Гунахолуда будам ман, дар ин гили савобу сабр,
Чунон абри бахороне, сару руям хамешуй

Ва имшаб дар тавофи бистару болини танхои-м
Чу мехроби дилам будй, ба дуо бар дигар суй.

Шикастй шишаи сабрам, ба як санги чафои хеш,
Чаро рохам хато карда, рахи дигар хамепуй?

Ту медонй, ки умри ман, ба ишкат сахт побанд аст,
В-агарна мемирам рузе, зи дарди дил ба доруй.

Ту кадри ман намедонй

Ту кадри ман хамон як лахза медонй,
Ки руйи кабри ман гулдастае монй.
Ту кадри ман хамон як лахза медонй,
Зи санги хоки ман гар байтаке хонй.
Валекин,
Ту кадри ман ба хоки куча донистй!

Ба мижгонам губоролуда кардам ман.
Кафи поят, сару руят ба хар анфос.
Туро ман руйи ахтархо нишондам чун,
Ба хар байтам зи ту гуфтам ба ому хос.
Валекин,
Ту кадри ман ба хоки куча донистй!

Задам фарёд, омад пеши ман дунё,
Ки у хам зору нолон гиряхо мекард.
Ба ишки синасузам сухтанхо гуфт,
Зи бахти вожгунам бар худо мекард.
Валекин,
Ту кадри ман ба хоки куча донистй!

Дар ин дунё гуломи як нигохат ман,
Гуломи як хамогушии гармат ман.
Ачал дар пеши дарди ман бимурд аз шарм,
Ки якумр аз ту мешад чашми ман рушан.
Валекин,
Ту кадри ман ба хоки куча донистй!

ш.Душанбе.

Ман заминам, осмони ман туи!

Имшаб зи ситораву мах холист осмон,
Барки чашмони ту дар дили ман чашмак хамезананд.
Бо бусахои гарми ту, ки руйи шунихои ман,
Аз кунчи дилам мухаббатпора мекананд.
Имшаб ситораи манй, гуландоми гулбадан.

Эй осмони дилам, бар заминат як назар намо,
Дасти дуои дилам суйи ту хамеша во,
Эй гулбаданам, ман замини ту, замини ту,
Бишкан фосилаи холии замину само.
Якумр нигораи манй, гуландоми гулбадан.

Дар реги хачри ту метапад мохии дилам,
Шафкат намо чашмаву дарёи умри ман,
Эй оби равони мусаффо зи сохилат бубар,
Ин мохии шайдои шайдоии умри ман.
Дарёи садпораи манй, гуландоми гулбадан.

Эй гулбадан, хораки кисмат насиби мост,
Вах, дер шудаст, ошикии мову ту.
На, на, хануз фурсат аст, бингар, ки зиндаем,
Хатто ба вакти мурданам мекунамат орзу.
Эй бешумораи манй, гуландоми гулбадан!

Бехтарин хадя

Ба чашни зодрузам хадяе хохй ба табрикот,
Бинех лабхои гарматро ба лабхоям, ки сардастанд.
Зару зевар, тамоми хастии олам бубахшй, лек,
Зи чоми бусаи гармат тамоми узви ман мастанд.

Бароям хадяи арзанда хохй чони чононам,
Бигу «ман дустат дорам» ва бахрам ин кифоят аст.
Бигуйи «зинда хастам бо нафасхои хазини ту»
Тамоми умр аз ту зиндагиям бешикоят аст.

Ба чашни зодрузам хандаатро хадя бинмой,
Биё чоно, биё чоно, ки бе ту пайкарам гамнок.
Зи хурсандй бирезам ашки нокоми ба коми ту,
Сиришкам то бишуяд хасрати норафтаи дар хок.

Тамоми пайкаратро мефишорам бо гаму андух,
Ва шояд аз суруру шодмонй буса хохам кард.
Вале аз хоб мехезам ва хоб аст ин ки мегирям,
Лабонам сарду чашмам ашкборону дилам пурдард.

Огуши марг

Туро руйи дар ашкам шинонадам эй гули ман,
Ки то бо завраки дардам шино созй.
Чахон бинию аз он лутфу нозу шевахоят,
Диламро як даме холй зи гам созй.

Намедонй, ки хуручи сактаи дил,
Маро рузе аз ин дунё барад, андеша хурдй?
Ту эй мори дилам, бо захри ширин,
Задй бар ман валекин хеш мурдй.

Бале, ин калби пурдардам намирад,
Пас аз маргам ба чоям зист дорад.
Ба хар чо хоки поят монда он чо,
Хазорон ашк резад, сачда орад.

Хамон як алвидоъи гуфтаи ту,
Ба фикрам марги ишки мо набошад.
Биё харду бихонем як чаноза,
Ки то баъди мурданаш зери по набошад.

Биё хар ду сари кабраш нишинем.
Бирезем ашкхои хасрату дард.
Биё огуш бикшоем аз нав,
Бубин кисмат барои мо чихо кард.

Бори гам

Дилбари гамфуруши ман, гам, ки матои моли туст,
Чону дилам хурад гамат, ман нахурам кй мехарад?

Бурдай сабри чону дил, дар багали бихиштият,
Бори гамат ба дузахам, ман набарам кй мебарад?

Печиши нози ту хамон, ба иффат асту пирахан,
Шарми туро ба бусаам, ман надарам кй медарад?

Пеши ту холй кардаам, шишаву ин дили фигор,
Хуни дилам чу бодае, гар нахурй, кй мехурад?

Гесу буридай чунон, васл буриданат чу ман,
Лек занй тагофуле, чун набурй кй мебурад?

Ин гули ишки ман, ки ту бар тахи по-т кардай,
Бо нами ашку хуни дил, напарварам, ки парварад?

Сухбати мо зи наздик ар, то лаби ту чй рохи дур?!
То ки чунон пули сирот, ман нашавам кй бигзарад?

Аз бари як шаби висол, дар багали тамузият,
Чон, ки ба каф кабобсон, хамчу мане кй оварад?

Мох ману ту осмон, пас ту чаро ниrобруй?
Дар тани чун хамирият, чойи манат ки бингарад?

Ба огуши гунохам медавидй...

Агар аз заркафас ту мерамидй, ин чахон розй.
Ба суйи ман чу мурге мепаридй, ин чахон розй.

Даме, ки кош аз банди савоби дурии огуш,
Ба огуши гунохам медавидй, ин чахон розй.

Зи лаъли бусагохи якдигар хангоми бусобус,
Нидои осмони мешунидй, ин чахон розй.

Чу кирми шабчароге андар огуши шаби торик,
Ба руйи бистари ман мехазидй, ин чахон розй.

Гар аз он бустони шарм, андар бустони шавк,
Дар огушам чу оху мечаридй, ин чахон розй.

Зи бозори канору бусаборон дар шаби ялдо,
Гунохи поки банда мехаридй, ин чахон розй.

Каламхо бусаиншо мешаванд имшаб зи дарси ишк,
Ту хам аз он сабакхо мешунидй, ин чахон розй.

Гар аз он гавхари бикрат бубахшй бахяву онгах,
Чу мавчи бахрхое медамидй, ин чахон розй.

Хама розй, ту хам розй, Худойи ишк хам розй,
Агар аз шахди васлам мечашидй, ин чахон розй

Маро аз ман гурезонед,
то дар худ напечам ман.
Аё вомондагони ишк!!!

Агар дар дил надорам оташи хасрат,
Ки чонон нозбардори каси дигар,
Паёме мерасонам з-ин висоли ёр бар даргохи Мухаббат,
ки хечам ман.

Сахаргохон чу мебинам,
Гули садбарг бо шабнам вузу созад.
Пас он бо теги нури офтоби гарм,
хамон шабнам,
Фазоро чустучу созад.

Ало эй ёри чун шабнам!
Ба ёди ту, ки умрам меравад кам-кам,
ки рузе ёди ту ин ришати дилро,
тачавоуз мекунад хайхот,
ба маргам ру ба ру созад.

Бихонй дар катиботи сари хокам:
«Дар ин дунё,
Ибодатгохи калби ман миёни абрувонат буд,
Fуломат будаму занчири пойи дил,
Камарбанди миёнат буд».
Чу холо зиндаам,
з-ин пас бигуям то хукуки гуфтане дорам,

Маро аз ман гурезонед,
Аё вомондагони ишк!!!

Будатро нобудй бахшида будам,
Замоне дар гувохи сабзаи нарм.
Чу обе дар миёни чуйборат,
Хазидам бори аввал аз сари шарм.

Зи хусни ширранги пайкари ту
Хичолат мекашид он мохи рушан,
Чу мо бар хам бипечидем он шаб,
Хавас омад миёни куху барзан.

Хамон шаб бори аввал нуш кардам,
Зи шахди ду лабу аз захри кисмат.
Хамон шаб бори аввал гуш кардам,
Садои булбулу аз хачри кисмат.

Туро он шаб бароям муфт бахшид,
Замину осмони лочувардй.
Ту падруди замони духтарй кун,
Чу нуше аз шароби васл кардй.

Дафтари чашм

Бимон то ашки поки ман,
Ба руйи синаи гармат,намози шом бугзорад.
Биё то кудаки рахгарди ишки ман,
Даруни мактаби пурнозу мехри ту,
Биё ки дар салуни бечулуси ту,
Зи гамхо гом бугзорад.

Дар ин лавхе, ки номи ту агар нест,
Ба сархатташ ичозат пурсад аз Яздон,
Мусаммо бо гаму дардаш,
Ва он гах ном бугзорад.

Дар ин кошонае, ки сокиту ях аст,
Ба боди гарм бо як шаст,
Хати пайгом бугзорад.

Худоё, харчй мегуям миёни мастиву нимхушёри аст,
Дар ин холе, ки харбу зарби мехру ишку дасти бевафогихост,
Бимон, ки килки мехри ман,
Ба руйи дафтари чашмат,
Нигохи вом бугзорад.

Бимон то ашки поки ман,
Ба руйи синаи гармат,
Намози субхи содик то гуруби шом бугзорад.

Ба хар чашне, ки пеш ояд,
Ва хар иде, ки дар пеш аст.
Ба истикбол хандему биболемаш, ки дар идем.
Кадахро пур намоем аз шароби чашни идона,
Баёзи гардани зебосанамхоро навозишхо,
Кунем аз шавки мастона.
Зи мастй харзахо гуйем,
Бихандемаш чу девона.
Ва хуб аст ин ки дар идем,
Вале…. хошо…..

Ба хар чашне, ки мавлуд аст, масрурем.
Ки холо зодсоли мост.
Ба хам гирд омада расман зиёфатхо биёройем,
Кабули тухфахоро бо таманнохо,
Ба хурсандй пазиройем.
Бихандему бираксему ба даври хон хамечархем,
Вале гофил аз оне, ки
Зи занчири хаёти мо якеаш бар замин афтод.
Ва пеши Хазрати Марг андаке, занчираемонанд,
Ба кадри як кадам мо пештар рафтем.

В-агар дар мубталои мушкили рузем…
Чу рузи сахт бигзашт,аз сари мо чун катори мурги пойизй.
Ва масрурем, ки растем,
Зи рузи сахту душворе, ки пеш омад,
Вале гофил аз оне, ки
Зи лаъли умри моён донаи себе
Ба коми кирми Марг афтод
Ба пеши панчаи марги фурударкаш
Ба кадри як кадам мо тезтар рафтем.

Ба хар як тик-тики сонияи умри чавонимон,
Ки мебояд расид имруз.
Ва шояд соати дигар яки моро
Ачал бемашварат, бе кол хохад бурд.
Ва шояд аз яки моро,
Даруни хонаи хокину торикаш
Ба истикбол хохад бурд.

Тифли ишкам

Ба суйи кудакистони ту тифли ишки ман имруз,
Кадам бинход, огушат кушову мехр бахшояш.

Зи ту огуш мехохад хамин як кудаки лоло,
Ба руяш бусае зан то бимирад сад таманнояш,

Ба руйи бистари покат чу мах шаббош хохад кард,
Зи атри синаат гардад, гулобин субхи фардояш.

Малоик дар хасад бошад, чарас чун занги тилфуни,
Чунон бар халкаи гушат расад лабхои минояш.

Зи лаззат гар бипуши чашму сар мони ба китфи у,
Биларзад хафт гунбад, аз тарокум то саропояш.

Аё оташбадан, мурдам зи сардихои хуршедам,
Танам розист, хатто нор бошад, садру маъвояш.

Биё то мард мирад, дар барат оинавор, эй зан,
Магар оина мемирад? Ту бишкан чун таманнояш.

Зи кунчи синаат кошонаам дех

Агар пахлуи худ чоям надодй,
Зи кунчи синаат кошонаам дех.
Ба руйи дасти ман, дастат намондй,
Зи шахди ду лабат паймонаам дех.

Насибам чун нашуд огуши гармат,
Тамоми умри ман сардасту хомуш.
Вучудам дар багал дорад балоро,
Накардй чун манеро андар огуш.

Садои мо чу тилфунист, аммо,
Дили мо гуфтугу дорад ба хар чо.
Чу мо аз хамдигар пинхон намоем,
Валекин калби моён ошкоро.

Мани дилсанг з-эхсоси мухаббат,
Чу нарми синаат гаштам мулоим.
Зи баъди шахди шаккаршоми васлат,
Хушу сармаст мегардам мудовим.

Бадар кардам зи ту пирохани шарм,
Чу худро рехтам дар колаби ту.
Худоё, хар ду сохил бо хам омад,
Лабонам дар карини ду лаби ту.

Ёри нобусидаи ман

Ёри нобусидаи ман чуш зан.
Санг бар оинаи хомуш зан.

Шармпирохан бадар кун аз танат,
Неши гармамро ба чойи нуш зан.

Бо малоик хамкадах будем мо,
Чун хуруфи бусаам бар гуш зан.

Андар ин ишкоргохи бистарам,
Шерро нокуштай? Харгуш зан.

Оби кавсар аз висоли шахди хеш,
Бар рухи тоби мани мадхуш зан.

Вопасин

Бар оина назар кун, ки он чо накши ман бинй
Хамон ангораам, ки бори охиронат дида будй,
Хамон як як чехраи мармуз,
Хамон чашмони махзунам.
Хамон табъи латифам, ки туро боре,
Бар огушам кашидам сахт,
Баногушат зи анфосам дар таваррумхои иксираш,
Ба он бекадрхои чамъи дилгираш,
Чунон ки маст мешуд, калби ту дар синаи гармат.
Хамоно маст мегаштам, ба гарки синаи нармат.

Ачаб оина ранге дошт.
Зи хусни ширранги ту.
Замоне пеши ойина истодй, дасти ман гирди миёнат буд.
Ману ту андаруни оинаи шаффоф нанмудем.
Набудй ту, набудам ман, даруни оина.
Бале,
Ту дар калбам хамон дам мунъакис будй,
Даруни калби ту ман.
Худоё, «бехтарин лахзаи умри ман» гуфта будй.

Кучо он, шавку мастона,
Кучо он ваъдаи дерин.
Варо ту андаруни кобхои хиси чахлат дафн кардй.
Ба пои дигаре хама лутфу фидоии калби покамро,
Чу тухми маккае ту пош додияш,
Паранде омоду ором дона чид.
Ту масти гармогуши ёри худ будй.
Надонистй, ки мурги рафта аз пешат,
Зи дарди ман ба сахро мурд.
Зи дарди донаи ман хурд.

Худоё ваъдахоят ёд меояд.
Дилам мегирад аз ин сардхои зиндагиям.
Кунун дар руйи бистар, бо сактаи калбам,
Ба чои ту ба пушти дар,
Хазрати Маргам бо хазорон нозу шевояш.
Ба суям даст бикшода, маро огуш мегирад.
Дигар харфе намегуям, дигар харгиз.
Худо хофиз, Худо хофиз!

Каъбаи дилам

Бусаро андар панохи муйхоят дарзанам.
Андар огушат шабонгах ошикона сар занам.

Мебарам ягмо даруни синаатро бо нигох,
Он даме, ки бусаро дар макдами бистар занам

Болини ту киблагохи ин дили девонаам,
Гарчи дурди бодаамро андари согар занам.

Чашм мемолам ба поят, то биёбам рушанй,
Хоки поятро чу сурма бар ду чашми тар занам.

Хочиён атрофи Каъба чун даванд бо эхром,
Ман барахна гирди ту таввофаи акбар занам.

Буса дорад санги асвад хочиёнро аз ду лаб,
Аз ду санги нарми покат бусахои тар занам.

Киштзори синаам буд чун биёбон то ба хол,
Бахри сабзиш з-имшабам ман остинро бар занам.

Биё имшаб ба мехмонии калбам

Нагирам гар миёнатро ба дастам,
Бигирад аз миёнам панчаи марг.
Бахоратро набуяд гар машомам,
Шавад зардинару ин сабз хам барг.

Агар огуши гарматро набахшй,
Хамогушам шавад хоки мазорам.
Наойи гар ба парвози дили ман,
Зимистон мешавад сабзи бахорам.

Чавониятро набахшй гар бароям.
Зи мухлат пештар ман пир гардам,
Надори хадяам як хандаатро,
Зи дунёи нагун дилгир гардам.

Биё имшаб ба мехмонии калбам,
Зи мурдан боз дорй чун манеро,
Бирубам хоки поятро ба мижгон,
Навозиш кун бимурда ин танеро.

Суханреза

Ман хамонам, ки ба ду буса карорат бурдам.
Ман хамонам, ки асал аз лабу лаълат хурдам.
Ман хамон, ки ба ту мехру вафое дода,
Ачабо зор забун бар рахи ман худ мурдам.
* * *
Cахаргохон ба ёд овар, ки чун ман нест, зори ту.
Дар ин дунёи дилсардй таманноям бахори ту.
Барои ту, барои ту ба дунё омадам шояд,
Ва вакти мурданам шояд, бимирам дар хумори ту.
* * *
Намедонй, ки рузе бо гаму хасрат,
Ба дил армони ишкат мемирам охир.
Чахон гар хандаборон аст, аммо ман,
Чудо аз туву аз дарди дил дилгир.
* * *
Агар аз ман равй гул бу надорад.
Тамоми хусн рангу ру надорад.
Агар ман ташнаам дар чор дарё,
Бидон, ки бе ту оби чу надорад.
* * *
Агар ман мохиям обам ту бошй.
Хама сузу табу тобам ту бошй.
Агар бедориям як умр аз дард,
Ба чон оромии хобам ту бошй.
* * *
Лабонам хандаро омухт аз мехри нигохи ту.
Ду чашмам дуст дорад зиндагиро дар панохи ту.
Зи ишкат дар тапиш аст ин дили пурдарду доги ман,
Гуландомам марав аз ман, ки мемирам ба рохи ту.
* * *
Кош абр шавам, бар сару руят резам.
Чун сабза шавам, аз таги поят хезам.
Хуршед шавам панча занам бар муят.
Бо ту хам чиз, бе ту вале ночизам.

Замоне

Занги дар садо доду, пушти дар ситодй ту,
Андарун шудй чонам, буса дар хамон додй.
Дар танам билагзида, шонахои нарми ту,
Чашми хохишдору лабхоят, огуши хеш бикшодй.

Илтимос кардам чун, дохили уток боши то,
Иштиёкат зиёдй кард, синаат ба душам шуд.
Ман инон зи сар додам, мурд шарми нопайдор,
Гармии нафасахоят, дар танини гушам шуд.

Осмон ба танг омад, барк хам ба чанг омад,
Аз лабони хар думон, аз забони хар думон.
Пирахан бадар кардам, пирахан хаво додй,
Чун хазидам аз бозу-т, ту хазидй бемайлон.

Андаруни паймона-т, пур пури шаробам шуд,
Аз худо ту нолидй, кош аз ту набигрезам.
Аз худо ту нолидй, то ки ман бо ту омезам,
Чун ба мавчи туфоне, дар танат биёвезам

Надонистй

Надонистй, надонистй гули ман.
Ба богам н-омадй эй булбули ман.
Дили ман метапад бо хамдилият.
Вагарна мемирад эй хамдили ман.

Агар дар руйи бистар бошй алъон,
Хамогушии мо бар ёд овар.
Шабат хуш бод бо ин дилрабой,
Гуландомам маро бар ёд овар.

Агар бар муйи ту дар руйи бистар,
Зи муштоки занад сад панча ёрат.
Агар дар банди рашкам сузадам ишк,
Бихохам аз Худо бахту барорат.

В-агар андар панохи муйхоят,
Билагзад бусалабхояш хамон дам,
Ман ин чо дар табу тоби хасад не,
Гиребон медарам, худсуз чун шамъ.

Навозиш карда будам дастхоят,
Чунон ки ёри ту бар каф фишорад.
Тани нозуки ту андар тани у,
Халоват мебарад, чонам барорад.

Нагу, ки рашк дорам, андарин хол,
Факат дар оташат сузон дили ман.
Чи хушбахтист аз анфоси гармат,
Кашидан як нафас эй хушгили ман.

Бирезам ашк бар ёдат, вале ту...

Дигар ашке надорам, ки тахи поят бирезам ман.
Дигар на он гулам чоно, чу пояндоз хезам ман.

Замоне рашк мебурдам, ба хар нозу итоби ту,
Дигар на он чавонам, ки ба рафторат ситезам ман.

Ба огуши ёри худ рафти, наё з-ин пас ба суйи ман,
Бирав он сутар аз ман, ки чу наштар-тег тезам ман.

Агар аз ту пинхон дорамат, ашки хазини худ,
Ба танхои нимашабхоям, чу шабнам ашк резам ман.

Агарчи ман гурезонам зи туву аз нигохи ту,
Бидон, ки рузи махшар хам ба ёди ту бихезам ман.

Агарчи бо ту харфе руйи лабхоям намеёрам,
Ба гуши калби худ доим, суханхоро ситезам ман.

Туро ман дуст медорам, туро эй бевафои ман,
Вале, з-ин пас сухан бар ту, нагуям ман, нарезам ман.

Дили ман сахт мехохад, зи ту мурдан, зи дасти ту,
Вале ту беачал кушти, бидунат ман чи чизам ман?

Бигу, як бор лоакалл, ки бе ман ту набитвони,
На чун хоре шуморам хешро, пас азизам ман.

Cачдаи ашк

Ашки ман рехт, тахи по-т гунахсачда намуд,
Ба гунохе, ки дилам сахт туро мехохад.
Чу биёмезам агар бар ту тааччуб макуни,
Дили ман хост, хамоне, ки Худо мехохад.

Дили ман хост, бимирам сари зону-т ба сидк,
Ту сари зонуи дигари беахд хаме чон додй.
Ба ту додам хамаи буду набудам, вале ту,
Хамаи буду набудат ба хамон додй.

Агар ин гунбади беахд ситора намедошт,
Ба Худо чашми туро тавсияе мекардам.
Агар ин дахри машаккат халоват намедошт,
Ба Худо огуши туам ба хамон мебурдам.

Агар ин мугчаи гул буйи муаттар намекард,
Хама анфоси бихиштии туам кофи буд.
Вале ту, на ба кадрам, на бакадрат расидй,
Хамаи харфи ту пур аз кизбу дуругу лофе буд.

Вале ту, калби ману ахди худат бишкастй,
Дари васлу дари шахдат ба манат барбастй.
Ва аз ин пас, хаволат ба Худо мегуям,
Ва аз он ки ба дигар ёр чунон дил бастй.

Инакам, бод муборак ба ту ёру гами нав!
Инакам, бод муборак ба ту ёру гами нав!
Инакам, бод муборак ба ту ёру гами нав!
Инакам, бод муборак ба ту ёру гами нав!

Дар маъбади насронй, ду сачда мусалмонй

Бахшой ба ман эй гул, аз давлати яздонй.
Огуши афифу пок, аз чурму пушаймонй.

Аз новаи мижгонам мерехт чу хуни дил,
Марвориди накди чашм, охир ту намедонй!

Бастанд чу Исоям, дар ишки ту з-ин пас кун,
Дар маъбади насронй, ду сачда мусалмонй.

Ашкам, ки бухоре шуд, пас абр ба руят рехт,
Дарке бинамо чонам, аз бусаи боронй.

Н-ойи ба барам имшаб, марг ояду фардо пас,
Умрам шуда охир ё бокист ту медонй.

Аз махзани ин сина дуздидаи ганчина,
Сандуки тихи дорем, мо-бохабарон бонй.

(Аз тегаи хуршедат, ин гунча тачовуз шуд,
Чун беваи садшавхар, дур аз гулу гулдоне.)