Бигзор ҳаёти ман зи баъдам…

Ошуби дилам, бубахш имруз,
Аз рози дилам, ки дер гуфтам.
Бар чашми сиёҳи оҳувонат,
Ногуфта, вале, ки шеър гуфтам.

Дар чашми сиёҳи бемухотаб,
Бе ҳарф, вале хитоб кардам.
Ман зиндагиям кунун, ки алъон,
Бо ишқи ту чун китоб кардам.

Ин сактаи дил, ки руз ё шаб,
Монад зи тапиши бедирангаш.
Бо ғуссаву сад ҳазор гиря,
Чоям бидиҳад зи хоки тангаш.

Ман мераваму дилам, ки бо ту,
Монад ба ҳамешагӣ, ба танҳо.
З-ин ру, ки бидидаам зи чашмат,
Такрори ҳаёти хештанро.

Бигзор ҳаёти ман зи баъдам,
Дар синаи гарми ту бимонад.
Аз он чи надидаму надидам,
Бигзор чу шарми ту бимонад.

Танҳо ки шудӣ, бипурс в-он гаҳ,
Як бусаи гарми ман зи лабҳо-т.
В-он гаҳ, ки шудӣ бипурс фавран,
Оғуши манат ба тарфи шабҳо-т.

Ҳар гаҳ ки ба ғам бупечӣ, чоно,
Печидани ман ба ёд овар.
Дар синаву мую чашму лабҳо-т,
Чушидани ман ба ёд овар.

Хучанд, 17.06.2009, соати 21:47